Мне прыснілася зноў...
Млечны шлях, спакой, цішыня
Я тану ў глыбіні
У вачах Тваіх колеру ночы
Прайшло столькі гадоў
Але, як бы ні несла жыцця быстрыня
Не адпусцяць яны
У палон узяўшы, гэтыя вочы
Што ж цяпер мне рабіць
Дзесьці нумар Твой быў, здаецца
Як Ты, мілая пані
Спытаўся б, вельмі цікава
Можа знойдзецца нават
Асабістае цёплае нешта
Ты заходзь да мяне
Калі раптам захочацца кавы...